Gottfried Kälin

NEKROLOGE

Dä Gopfried isch als füfts vo nün Chind uf der Schornä im Etzel uf d’Wält chou. Bi sinä Eltärä Beda und Marie Kälin-Ochsner, s Bedälis,hät er ä eifachi Jugendzyt verbrungä. Wo dr Chrieg usbrochä isch, hät dr Vater müessä Aktiv-Dienst leistä. So sind die Chind mit dä Muetter ällei Derheimä gsi und hend all müesse mit apäckä. Wo när si letscht Schueltag gha hät, hät er scho nach em Zmittag müessä sini erscht Chnächtästell aträttä. Det hätters aber gar nüd schöin gha und isch scho glii witer zogä. 50 Frankä im Monat hät er verdient, dass isch nüd grad ä hufä gsi und er hät sichs müessä iteilä öbs äs Bier gä hät oder nüd. Zum där Lohn ä chli ufbesserä isch är nu viel die halb Nacht go Fröschnä. Mit grosser Freud hät är us dem Gäld sini erscht Trichlä g’chauft. Wonär nach drü Jour ghöirt hät, dass mer z’Züri uf em Abbruch ä guetä Lohn zahlt, hät er zur Firma Servalli gwächslet.

1954 isch er s erschtä Mal is «Usland» chou. Hätt er doch d’RS in Thun chönnä absolvierä. Er hät viel schöini Erinnerigä vu det dörfä mitnä und hät bis am Schluss nu Kontakt zu sim Dienschtkolleg Köbi gha.

Spöiter hät är ä Stell im Chloster Einsiedlä aträttä. Är isch i dr Steihaueri, Zimmeri und vor allem im Steibruch im Etzel tätig gsi. Det hend sie müesse die Sandstei bi Wind und Wätter fürs Meinrad Chappäli und Steihaueri usä brächä und abä transportierä. Das isch ä ziemlich strängi Arbet gsi, due hät mä nu nüd so viel Maschinä gha wie hüt. Au chochä hends sälber müessä und die streunendä Chatzä us dr Umgäbig sind vor inä nüd sicher gsi. 2012 hät dä Zeno Schneider än Bricht über die Arbetä gschribä und hät sogar Vorträg ghaltä, wo dr Vater zum Frougä beantwortä mitgangä isch.

Mit em Velo und dä Schii isch är uf Einsiedlä go schaffä. Am Fiiroubig sinds öpä einisch is Grütli go ikehrä. Det hät er s’Muetti kännä glehrt wo det im Service gsi isch. Im Oktober 1961 hend sie sich s Ja-Wort gä. Eigentlich wär vorgseh gsi, dass sie d’Schornä übernend, aber es hät nüd so söllä si. So hend sie sich im Heidäbüehl äs Däheimä igrichtet.

Scho gli häts Nachwuchs gä. 1962 isch dä Fridi uf d Wält cho. 1965 und 1970 sind nu sini 2 Schwöschtärä Andrea und Heidi derzue chou.

1967 hend sie chönnä dä Chappäzipfel als Pacht übernäh und sind is «Antikhüsli» zogä, wie ner immer gseit hät. Sie hend sträng müessä schaffä, hend sie doch mit nüd müessä afangä. Si Cousäng dä Schlapprig Richi isch inä viel go hälfä und si sind froh gsi um ihn. Dass ä Zuestupf gä hät, isch är im Winter is Holz für Gnossami und spöiter zum Dachdecker Föhn. Det hät er viel chönnä lehrä und hät nebet bii verschiedäni Arbetä gmacht. So hät er a sim Brüëder Walter s’Dach a sim nüä Hus deckt.

Nachhär hät er mit em Jännerä Peter Holzakkörd übernou. Dur die Zämäarbet hät er wieder mängs schöins Kalb vo ihm chönnä abchaufä und dur das sini Viehzucht verbessärä.

Är hät immer Freud gha amänä schöinä Stückli Vieh und isch au 10 Jour im Vorstand vu dä Viehzuchtgenossenschaft Etzel gsi. Ä grossi Entlaschtig isch es für üseri Eltärä gsi, wo si sich dr MF 135 und spöiter dä Muli hend chönnä chaufä. Das isch ä gueti Investition gsi, lauft doch dä Muli hüt nu, au wänn er ä chli lödelet … 1986 isch dä Daniel, s’1. Grosschind, uf d Wält chou. Är hät dörfä die erschtä Lebensjour im Etzel verbringä. 1990, 1991 und 1993 sind d’Schwiegerchind Wisel, Maya und dä Werni derzue chou. Grosskind Nadine, Jasmin, Remo, Roger und Werni hend für Abwächslig uf em Etzel gsorgt. Und afangs Jour hät er dä nu s’1. Urgrosschind dörfä erläbä.

Viili Jour sind si mit s’Jänners i d’Feriä. S Hedy isch mit inä is Allgäu oder uf Österich gfahrä und sie hend mängi gmüetlichi Stundä dörfä erläbä. Sis High-Light isch jedoch gsi, wo ner mit em Guschti uf Kanada isch, go d’Farm vo dä Familiä Styger aluegä. Mit ä hufä Idrück isch er vo det begeischteret hei chou.

Au bim Muetti sinärä Schwöschter im Mosi isch dä Vater gärä gsi. Är hät immer g’seit, dass das sini zweit Familiä gsi sig. Bimänä feinä Ässä vo dä Theres hät er doch mit äm Wisel chönnä stundälang über Trichlä und s’Burnä fachsimplä.

1997 hät är dä Betrieb am Fridi und dä Maya übergä. Er hät aber immer nu mit g’hulfä, so guet wies gangä isch.

Mit em Mueti hät er öpä äs Usfährtli gmacht, vor allem wo si so chrank gsi isch. Wo’s am Muetti nüd guet gangä isch, hät’s au bim Vater a dr Gsundheit zerrt. Är hät Müe gha mit Schnufä, hät das aber nüd e so ernscht gnou. 2 Jour spöiter isch dä än Operation unumgänglich gsi und er hät müessä dr Kehlkopf entfärnä. Dur där groussi Igriff isch es ihm nümmä möglich gsi, allei derheimä si. Hät das doch bsundri Pfleg brucht. Im Alterszäntrum in Feusisberg hat er sini letschtä Jour bi beschter Betrüig und Pfleg dörfä verbringä. Leider hät er sich nachhär fascht nümmä chönnä verständigä, er hät sich aber trotzdem immer übernä Bsuech gfreut, vor allem vom Fridi und vom Walter. Wänns gar nüd gangä isch, hät är halt s’Blöckli zum schriebä fürä gholt.

Groussi Freud hät er gha, wo mir ihm hend chönnä sägä, dass der Remo hät chönnä d’Schornä chaufä.

Vor ämä Monät hät är vermehrt Müeh gha mit Schnufä und sie allgemein Zuestand hät sich starch verschlächteret. Bsüech sind coronabedingt äs Wili lang leider nümmä erlaubt gsi. Am Chilbi Mändig hat er dä dörfä fridlich ischloufä.

Mir sind dankbar für die Zyt mit Dir und wärdet Dich vermissä. Dini Familiä