Sepp Stalder-Kälin

NEKROLOGE

De Söppi esch am 24. Februar 1941 aus zwöits Chind uf de «Heimet Rafoltere » im Oberbärg bi Schöpfe gebore. Zäme mit dröi Schwöstere und acht Brüedere het er wohl bhütet innere eifache und onbeschwärte Umgäbig chönne ufwachse. Er het scho früh glehrt Verantwortig z’übernää, het flissig bi aunä Arbete ufm Buuräbetrieb mitghoufä ond isch für sini jöngere Gschwösterti äs grosses Vorböud gse.

D’Primarschou het er im Oberbärg chönne bsuäche. D’Sek speter isch im Dorf onde gse. De Schouweg is Dorf het er mehrheitlich z Fuess zruggleit, zämä mit sinä Gschwösterti und Nachbarschind. Is Dorf abä und uä si das meh aus 10 km gse. Sis sonnige Gmüet, sini Gsöuigkeit ond sine gsondi Ehrgiiz hei sich scho frühe zeigt und si bsonders bim Sidi jassä oder wenn er uf de Handorgelä gspöut het, zom Usdrock cho.

Sini Liidäschaft för Motorä und schöni Outo het er im Militär aus Motorfahrer mit sim gliebtä Land Rover entdeckt. Dä het immer müässe blitz-blank für ä WK parat gmacht wärdä.

Aus Jugendlechä isch är vöu met sinere Klicke onderwägs gse. Äs paar Mau si si i offiziöuer Mission z’Fuess vom Schöpferbärg überä Napf und abe is Lutärä Bad zum Waufahrtsort glouffä. I de metti of em Napf hei si abkochet ond Gmütlächkeit pflegt. Ou eis oder zwöi Äntlibucher Kaffi hei debi ned döffe fähle. Änä ond zrog esch das a Fuessmarsch vo secher 10 bis 12 Stond gseh.

Sine Bruef aus Zimmerma het er ufem Lehrbetrieb vo sim Onku Josef Stalder z’Schöpfe glehrt. Es esch ä stränge aber korräktä Lehrmeister gse, nach autem «Schrot und Chorn». Sine Vater esch bsonders stouz gse of sini Bruefswau, da d’Vorfahre grossmehrheitlech ou «Höuzigi», aso Zimmermanne gse si.

Bim Bou vo de Schüür of de Rafoltere im Jahr 1964 esch er för di ganzi Tragkonstruktion verantwortlech gse. Är het vo A bis Z aues säuber aagfertiget. Zo dere Zyt isch är scho i de «Zimmärei Kälin» z’Biberbrogg aagstöut gse.

Zo de Gschwösterti het är trotz rümlächer Distanz emmer äs ängs ond sehr härzlächs Verhäutnis gha. Är esch immär wedär gärn is Äntlibuech cho, esch immer guet glunt gse ond het de Bsuech ide aute Heimat sichtlech gnossä. Ou wenn Gschwösterti of Biberbrog cho si, het är sich gärn Zyt gno. Zäme mit de Berta het är Gescht usführlich ond grosszögig bewirtet. Ond immer sehr Fröid am ne Bsuech gha.

De Söppi, so wi n’em Gschwösterti gseit hei, esch ä össerst grosszögigä Mönsch gse. Mir vermissäne sehr. Mir si aber sehr dankbar ihn aus Brüeder, Götti, Onku oder Kolleg gha zha.

1963 hät sich üsä Grousdädi mit sim Vater uf dä Wäg nach Biberbrugg gmacht, will sich ä Dienschtkamarad, s’Saleisis Thomas, bi ihm gmälded hät. «D’Zimmeri Chäli» suächi ä Zimmerma.

Churz druf abä hät dä Grousdädi am 3.März 1963 z’Biberbrugg sini nü Stell aträtä. Und sou hät är also dä Wäg uf Bennau gfundä. Mei und mei hät är nüd nur Gfallä a dä Arbed, sondern au am Berti, dä jüngschtä Tochter vom Chef überchou. I dä Zimmeri hät är sich schnäll igschaffäd und nu gli druf isch är Vourarbeiter wourdä.

De Grousdädi hät immer mei Gfalle am Berti gfundä und a dä Wiehnacht 1966 hend diä beidä sich verlobt. Im Februar s’Jour druf hät är bim Schaffä än schwärä Unfall gha, won är dri Finger a dä lingä Hand verlourä hät. Trotz sim schwärä Unfall isch är aber sim Bruäf als Zimmerma nachägangä und trü blibä. Am 21.Oktober 1967 hend s Grosi und dä Grousdädi in «Hohnri» (Hohenrain) ghürouted. Im Juli 1968 isch dä Seppli uf d’Wält chou und im Januar 1971 sis Töchterli d’Cornelia. Är isch sehr ä guetä Vater gsi und hät vil mit dä Familiä undernou. Sigs gsi go wanderä oder au Usflüg machä, wo mehrheitlich is Entlibuäch gfüärt hend.

I dä Biberbu isch dä Grousdädi richtig zfridä gsi. Är isch Abteiligsleiter wourdä und id Gschäftsleitig ufgschtigä. Är hät nüd nur sini Arbed gärä gmacht, sondern au mit em Albert zämä dä Farzüg- und Maschinäpark i Schuss ghaltä.

D’Auto i dä Budä sind ihm dä aber chli z’langwilig wourdä. Drum hät är agfangä unzähligi Auto i sinärä Garasch z’reschtaurierä. Däbi hät är d’Auto bis uf diä letschti Schrubä usänand gnou, alles putzt, reschtauriert und sogar au sälber gsattleräd. All Jour im Früälig, wänn uf Pfingstä dä Chlausä ufgangä isch, isch das sini erscht Usfahrt gsi, ällei oder mit dä Oltimer-Kollegä. Au i derä gselligä Gruppä hend si mängä Oldtimerusflug oder sogar Wuchänändturä gmacht, wo är immer sehr vil schöini Stundä hät chönnä verbringä. Bi denä Usfahrtä isch mä immer heibsch frouh gsi um sis handwärklichä Gschick, wenn öbbä wieder äs Auto stou blibä isch. Regelmässig isch är mit em Chaufmä Erwin is Samschtig-Bier gangä. Si hend sich au gärä mit ihrnä Kollegä zum Jassä troffä. I derä Rundi hend si au vil unvergässlichi Jassreisä undernou, sogar ihri Frauä hend mit dörfä.

Mit 54-gi hät sich sis Härz s’eirscht mal gmälded, drufab hät är sich anerä Bypassoperatioun müässä underziä. Vo det a hät sich sis Härz niä mei richtig erholt. Vo dem hät är sich aber nüd lo ischüchtärä und är hät üs immer wieder zeigt, wienä starchä Läbenswillä är hät.

1996 isch äs nüs Kapitel ufgangä. Det isch s’eirschtä Grouschind d’Corina uf d’Wält chou. Gfolgt vom Daniel, Nadja, Jacqueline, Sarah und Muriel. Sini sächs Grouschind sind si gröischti Stolz gsi. Au mir all hend d’Zyt mit ihm immer gnossä und vill Schöins mit ihm dörfä erläbä. Wänn äs Spilzüg oder susch öppis kaputt gangä isch, häts gheissä «dä Grousdädi cha das scho flickä». Und sou isches au gsi.

Mit 65gi hät är nu nüt wellä wüssä vo dä Pänsion. Erscht nach 50 Jour schaffä i dä Biberbu isch är im März 2013 pa-rat gsi für sin wohl verdienti Ruestand. Sogar Zitig hät ä groussä Bricht über ihn gschribä.

Sini Zit hät är jetzt richtig chönnä gnüssä und är isch vil i dä Garasch am chlüttärä gsi. Dä Znüni Kafi isch ab dä fescht i sim Zitplan innä gsi. Au sini gliebtä Feriä im Südtirol oder im Berner Oberland hend ihm vil schöini Erlebnis gschänkt.

Nu gli ab sinärä Pänsion hät är verschidnigi Unfäll gha, wo sin Lidenswäg ganz langsam igleited hend. Sobalds ihm aber wieder besser gangä isch, isch är i dä Garasch bi sinä Auto gsi. Dä Grousdädi isch halt äs wahnsinnigs «Stehaufmännchen » gsi. Vo sinärä Gfässoperation vor 4 Jour hät är sich leider nümmä guät erholt. Drum isch Zyt i dä Garasch weniger wourdä, aber umso mei hät är sich über Bsüäch vo sinä Fründä und Familiä gfreut. Bsunders s’Firoubigbierli mit em Werni hät ihm sehr vil bedüted. Dass ihm Gselligkeit sehr wich-tig gsi isch, hät mä au gmerkt, will är immer wieder äs Fäschtli hät wellä organisierä. Unvergässlich blibt sis Fahnäfäscht vom letschtä Jour. Für das Jour hät dä Grousdädi scho wieder Plän für nes Chlausfäscht gschmided gha.

Doch leider hät am 12. Novämber ä Härzschwechi sini Plän zunichte gmacht. Mir hend mit ihm numal ä schöini, aber au intensivi Wuchä dörfä erläbä. Sini Sprüch hend üs bis zletscht immer wieder zum Lachä brungä. Am 20. Novämber hät är däheimä, im Chreis vo sinärä Familiä, friedlich chönnä ischloufä.

Dankä vill mal Grousdädi, Dädi, Sepp, Söppi. Mir vermissed dich sehr. Mach’s guät.